INDIA

12 december 2016 - Jodhpur, India

Je probeert je voor te bereiden op een land als India. Dit is een compleet andere wereld. Omgekeerd dubbel en dwars anders. We zijn bij vlagen overvallen door de culturele verschillen, de verschillende geloven, de vele oplichters, ongelofelijke armoede en het dunne lijntje tussen rijkdom en armoede. Daarnaast het disrespect naar een vrouw, de nieuwsgierigheid van de Indiërs maar boven alles de continue vraag aan ons zelf: is hij/zij of dit te vertrouwen?

NEW DELHI. Ja het is waar, deze stad wil je zo snel mogelijk uit. Één of max twee dagen is meer dan genoeg. Wij zijn twee volle dagen gebleven. In Nepal hadden we al meerdere mensen gesproken over India en je hoort keer op keer hetzelfde: "Delhi is niet de plek waar je wilt zijn, bereid je voor op het ergste". We wilde hier blanco in gaan, een eigen mening vormen en zonder vooroordelen. Maar we moeten de mensen die we gesproken hebben en de verhalen op internet gelijk geven. De viezigheid en de armoede, oké dat gaan we op andere plekken in India ook zien. Maar alle oplichters die hier rond lopen. Op de gekste manieren wordt je naar binnen gelokt, je wordt op een binnenmarkt afgezet (ondanks dat je hebt gezegd dit niet te willen) vanuit een taxi waar iedereen je gaat pushen om wat te kopen, je spreekt een prijs af voor een taxi- of fiets rit en ze komen het niet na. (Niet één of twee keer, nee altijd). Zo hadden we de eerste avond een vervelend voorgeval. Afgesproken 20 rupee totaal te betalen voor de fietstaxi, eiste de Indiër 100 rupee aan het einde van de rit. Dat is niet eerlijk en hadden we niet afgesproken. Gek genoeg kwam iedereen om ons heen staan om te kijken waar dit gesprek over gaat, ook geïnteresseerde Indiërs die gewoon aan het dineren waren in een restaurant. We hebben hem 50 rupee gegeven en zijn toen een restaurant in gegaan om te eten. Hij werd agressief, bleef naar ons kijken en begon ruzie te maken voor het restaurant. We waren best een beetje bang. In eerste instantie vonden we hem aandoenlijk en aardig, we hadden nog een fles water onderweg voor hem gekocht. Hij sloeg iemand met een stale pijp waarna het arrestatie team hem heeft opgepakt. Hij was dronken. Je pakt een fietstaxi, hoopt dat dit veilig is en dan blijkt iemand dronken te zijn.. Het was geen fijne eerste indruk van India. En niet alleen dit voorval, het was alles bij elkaar. De chaos in Delhi, de armoede, de viezigheid overal, de starende mensen en iedereen die wat van je wil.

Na een dag sightseeing in Delhi (Gandhi house, lotus tempel en meerdere monumenten) lopen we door de drukke straten terug naar ons hotel. We zien veel verminkte mensen bedelen. 400 vrouwen per jaar worden in India verminkt met zwavelzuur. Vaak omdat ze seks weigeren, hun man het ergens niet mee eens is of doordat de vrouw hier echt minder waard is. Per dag worden er 200 vrouwen verkracht! En hoe meer mensen kijken of er omheen staan, des te beter.. Ook zien we veel mensen die een oog missen, dan moeten we meteen denken aan de film slum dog millionair. Want het is echt zo, kindjes worden verminkt zodat ouders meer geld krijgen bij het bedelen. De emmer liep over toen we zagen hoe een vrouw haar kindje op de grond gooide, hem heen en weer schudde en meerdere keren op zijn buikje ging staan. Delhi was op dat moment echt genoeg voor ons. We zijn blij dat we Delhi nu uit zijn, maar echt heel blij.

Reizen met de trein door India.
TreinstationTrein 2AC.

Wij hebben een treinpas gekocht waarmee we eerst naar het Noorden zijn gereisd, om vervolgens ook oost-, west- en zuid India te ontdekken. Reizen met de trein in India is iets geks. De stations zijn vies en overal liggen mensen te slapen op de grond. Ook zijn hier veel oplichters. Het is altijd even zoeken naar welk platform we moeten. Er zijn op het station veel mensen die toeristen proberen te misleiden. Ze zeggen dat je treinticket niet klopt of dat de trein al vertrokken is. Vette onzin. Hiermee pushen ze je om een taxi te nemen of een nieuw ticket te kopen welke niet geldig is. We zijn elke keer weer blij als de treinreis er op zit. Er is een hoop smog wat voor minder zicht zorgt. Hierdoor zijn veel treinen steeds vertraagd. Zo hadden wij ook 13uur vertraging. Met een goed boek, muziek en naar buiten kijken vermaken we ons wel, maar heel comfortabel zijn de treinen hier ook niet. Met zijn zessen of achten in een cabine :-p

imageimage
Rishikesh, het noorden van India. Gelegen onder de himalaya en aan de Ganges rivier. Stad van de yoga en vele ashrams, waaronder de Beatles ashram.

VARANASI. Geweldig! Over deze stad zijn wel 500 boeken te schrijven. Dit is het hart van India waar leven en dood één cirkel is. Waar je het Hindoeïsme van heel dichtbij meemaakt en begint te begrijpen. De stad van de god Shiva; waar mensen op blote voeten door de vieze straten lopen en zich elke dag baden in het heilige water: de ganges. Waar moeder Ganga elke ochtend en avond wordt geprezen met een ceremonie. Waar mensen worden verbrand in het openbaar terwijl kindjes op dezelfde plek spelen. Waar koeien, geiten, varkens en honden los rond lopen en er een bende van maken. De plek waar sadhoes, guru's en priesters leven. De plek waar vele mensen willen leven en sterven. De oudste stad ter wereld en met niets anders te vergelijken. De meest bijzondere mensen die je hier ontmoet. Het filosoferen over het leven en er een nieuwe kijk op krijgen.

VaranasiCratief!

De Ganges rivier. Ooit van gehoord? Dit is de meest heilige en tegelijk ook de meest vervuilde rivier ter wereld. Dagelijks komen er 100e, misschien wel 1000e mensen naar de ganges om zich te baden. Men gelooft dat zo al je zondes weg worden gespoeld. Langs de Ganges worden mensen uit het Hindoeïsme gecremeerd. 300 crematies per 24uur bij de Marnikarnika ghat, het vuur gaat hier nooit uit. Dat het vuur nooit uit gaat is voor men heel belangrijk. Er zijn verschillende ghats waar mensen worden gecremeerd, dit is afhankelijk van waar je hebt gewoond in India. Aangekomen bij alle brandstapels schrokken we even van het beeld wat we zagen. In Nepal hadden we ook ceremonies gezien, maar dit was heel anders. Wat een puinhoop, wat een mensen, wat een continue cirkel van leven en dood, wat een drukte en wat doen al die beesten rond die lijken? Haal die geiten en koeien eens weg, ze eten van de overblijfselen! Het is ongelooflijk en lastig te verwoorden wat je hier allemaal ziet. Kindjes zijn aan het vliegeren en lopen op hun blote voetjes dichtbij de brandstapels waar je ziet hoe een lichaam weg brand. 'Watch out!', naast ons liepen vier mannen met boven hun hoofd, een plaat gemaakt van bamboe, waar een lijk op lag. En niet één, dit gaat maar door. We hadden een plekje gevonden om dit eens allemaal goed te bekijken van een afstand. We zagen een lichaam in drie uur tijd helemaal weg branden. Naast ons stond de zoon in het wit gekleed en zijn hoofd was kaal geschoren als teken van rouw. Even verderop zagen we mannen in een rijtje voor de straatkapper zitten. Ook hun hoofd werd kaalgeschoren. Elke dag zijn we langs de ganges gelopen om alle rituelen te bekijken. Wat een bijzondere plek.

Crematies in de avondVaranasi
De Marnikarnika ghat 's avonds.

EEN INDIASE BRUILOFT!
Wat we heel graag mee wilde maken: een Indiase bruiloft! En het is gelukt. We zijn naar twee bruiloften geweest. Hier in India en in het Hindoeïsme, wordt door de ouders de partner van het kind uitgekozen. In India hebben ze het kastensysteem, je kan alleen met iemand trouwen uit dezelfde kaste. (Kaste is een hiërarchische status die in India de sociale structuur bepaald). Er vinden een hoop rituelen plaats. De meeste bruiloften duren vijf dagen en worden apart gevierd, bruid en bruidegom gescheiden. Bij het tweede huwelijk waar we te gast waren, zag het bruidspaar elkaar (pas!) voor de derde keer. Dit huwelijk was ook uitgekozen door de ouders. Tijdens de eerste ontmoeting hebben ze twee minuten met elkaar gesproken om te kijken of er een klik was. Bij de tweede ontmoeting met gezamenlijke families, vonden er uitwisselingen plaats volgens de rituelen in het Hindoeïsme en bij de derde ontmoeting.. jawel op de laatste dag de bruiloft! Allereerst gingen we de straat op met een parade met muziek, drummers, dansers, vuurwerk, versierde lampen die werden gedragen en de bruidegom zat op een versierd paard aan het einde van de stoet.

De bruidegom achter op de stoetimage

Dit feest was enkel met de familie van de bruidegom. De zussen van de bruidegom waren prachtig gekleed en opgemaakt. Zij stonden in de belangstelling tijdens de parade. En to be honest.. wij ook een beetje! Wij zijn hier beroemd en waarom? Only for being white haha! We werden alle kanten opgeslingerd om maar mee te dansen in de parade. Nou dat hebben we gedaan ook! Wat was dit super leuk! Wat ons nog even op het hart werd gedrukt: "don't go after dancing, first you have to eat!". Het is absoluut niet toegestaan om het feest te verlaten zonder dat je eerst wat hebt gegeten. Nou, dat is zeker geen straf. De indiase keuken is heerlijk! De vele curry's, rijst, chapati's, parantha's, lassi's en zoetige koekjes met chai tea zijn elke dag weer genieten. Aangekomen op de trouwlocatie met bezwete voorhoofden van het dansen volgde er heel veel foto's. Iedereen wilde graag op de foto en mensen kwamen met de gekste vragen. De aanwezige op de bruiloft zien bijna nooit blanke mensen en zijn al helemaal nooit in de gelegenheid om met hen te kletsen. "Foto, please, one more..." We waren hun gasten en zo lieten ze ons ook voelen. Na nog wat gedanst te hebben met allemaal meiden kwam daar de bruid aangelopen. Zes mannen liepen om haar heen en hielden een rood doek boven haar hoofd. Op de achtergrond prachtige muziek, liep zij naar de bruidegom toe, die op een verhoging zat. Aangekomen bij de bruidegom, nam zij plaats naast hem en was er gelegenheid tot het geven van geschenken en feliciteren. Wij hadden ook een klein cadeautje. Hierna deed het bruidspaar bij elkaar een bloemenslinger om en jawel.. nu zijn ze echt getrouwd! De bruid kwam erg gespannen over. Sayh, onze Indiase vriend vertelde dat dit komt doordat ze straks voor de eerste keer bij haar schoonfamilie in zal trekken. Er staan nu allemaal taken en verantwoordelijkheden op haar te wachten. Zij trekt in en zal vanaf nu voor het huishouden van haar schoonfamilie zorgen. Dat is ook heel wat. Het was een hele gezellige avond en so far de leukste in onze trip in India.We zijn dankbaar dat we hierbij aanwezig mochten zijn!

De straten en het verkeer.
Overal op de straten liggen uitwerpselen van koeien, varkens, honden en geiten. Maar ook van mensen. In India ontlasten 590 miljoen mensen zich in de open lucht. Als gevolg hiervan kampt de helft van de kinderen onder de vijf jaar met groeiachterstand en 200.000 kinderen sterven aan de gevolgen van diarree en andere ziekten! Voor veel Indiërs is je in de buitenlucht ontlasten gewoon, zelfs wanneer er toiletten zijn. Vele geven hier de voorkeur om het buiten te doen. Ja waarom ook niet? Nou het is onwijs onhygiënisch! Hierdoor raakt drinkwater vervuild en vliegen brengen bacteriën over van de uitwerpselen. In de stad Ahmedabad heeft de gemeente bedacht om mensen te belonen wanneer ze naar een openbaar toilet gaan. Ze geven kinderen een snoepje of krijgen voor elk toiletbezoek 1 rupee. Het doel is dat elk huishouden in India, in 2019 over een eigen toilet beschikt.
Het verkeer is ongeregeld. Er zijn acht van de tien keer geen stoplichten. Iedereen crost langs elkaar heen. Taxi's, tuktuks, riskja's, fietstaxi's en auto's. Met één hand aan het stuur en één hand op de toeter. Werkelijk waar, bijna het enigste wat je hier hoort is getoeter. En het enigste waar ze voor stoppen.. dat is de koe.

VaranasiVarkens overal

In Jaisalmer zijn we op kameelsafari geweest in de woestijn. We hebben eerst kleine dorpjes bezocht waar de mensen hun huizen hebben gebouwd van klei. Een dorpje vol met kinderen, die hard op je af komen rennen wanneer ze je aan zien komen lopen. Ze vragen om van alles. "Pen, chocola, money?" Kleine kindjes zaten vol in de zon met allemaal vliegen in en op hun oogjes/neus. We hebben op de kamelen door de woestijn gereden, de zon onder zien gaan, zelf eten gemaakt en gekookt op vuur, de sterren bekeken, muziek gemaakt en geslapen op bedjes onder de sterren.

Om eerlijk te zijn is het lastig om over India een blog te schrijven, het is zoveel, elke dag weer en er is zoveel te vertellen over dit land! Zoveel verschillende geloven, talen en manieren. In het Noorden heb je de himalaya, in het westen de woestijn en in het zuiden witte stranden. Oerwouden, regenwouden, rijstvelden, grasvlakten, rivieren. Zelfs het noorden, oosten, zuiden en westen typeert zich van hun eigen soort eten.

We zitten nu in Jodhpur, de laatste stad voor ons in het westen. Daarna gaan we naar Mumbai waar we de grootste sloppenwijken ter wereld gaan bekijken. Kerst en oud&nieuw vieren we op het strand in Goa, het zuiden van India.

Liefs van ons! Fijne aankomende feestdagen allemaal! XX

Foto’s

16 Reacties

  1. Sandra:
    12 december 2016
    Jeetje jongens wat een belevenissen. Natuurlijk had ik na jullie app en Skype verhalen wel een goed beeld gekregen van jullie wel en wee, maar nu ik het zo in jullie blog lees krijg ik weer kippenvel. De levens lessen die jullie krijgen zijn soms best heftig, maar wel ongelofelijk indrukwekkend.Nog een maandje dan gaan wij het ook allemaal meemaken in jullie volgende land. Sri lanka, ik kan niet wachten. Liefs en dikke
  2. Tante Wilma:
    12 december 2016
    Bedankt voor weer een prachtig verhaal...heerlijk om te lezen.
    Dag lieverds...dikke kus van ons
  3. Marit:
    12 december 2016
    Jemig, wat een verschillen met hier he! Interssant en leuk om te lezen! Have fun! Kus van ons xxx
  4. Ingrid Groen:
    12 december 2016
    Wat geweldig om jullie verhalen te lezen. Jullie schrijven het heel realistisch en duidelijk. Wat maken jullie veel mee. Pas goed op hoor in die grote boze wereld. Maar vooral genieten.. Liefs xx
  5. Marjolein:
    12 december 2016
    Jeetje wat een verhalen weer , mooi om te lezen ...
    Veel plezier en doe voorzichtig ....
    Dikke knuffel van ons
  6. Erica:
    12 december 2016
    Wat geweldig dat jullie dit meemaken. Een belevenis die je nooit zult vergeten. Wat een verschil met Nederland. Veel plezier!
  7. Marion:
    12 december 2016
    Overweldigend om te lezen ,laat staan hoe het voor jullie is om dit for real mee te maken!
    Mooi verhaal door mooie mensen geschreven!
  8. Monique Zwebe:
    13 december 2016
    Jeetje zeg, wat stoer dat jullie dit allemaal beleven zeg!!!!!
    Wij kunnen het haast niet voor stellen.
    Blijf goed op jullie hoede en geniet ook.
    Veel plezier daar. Dikkeus van Moontje...
  9. Elisa:
    13 december 2016
    Ik heb echt heel veel bewondering voor jullie. Ik heb het verslag, vooral het stuk over New Delhi, met veel ongeloof gelezen. Mijn mond viel echt open van verbazing. Ongelooflijk dat de mensen daar op die manier (kunnen) leven.

    Daar tegenover vond ik het stukje over de bruiloft weer erg leuk, dus dat brengt het weer in evenwicht.

    Ik hoop dat jullie een fijne kerst gaan hebben !!
  10. Oma en Opa Mieremet:
    14 december 2016
    Hallo Jasper en Femke, wat hebben wij weer genoten van jullie verslag en erg mooie foto's en kijken alweer uit naar jullie volgende verslag.
    Wij zijn heel benieuwd hoe zij daar de kerst beleven en natuurlijk de ook de jaarwisseling.
    Het ga jullie goed.(dikke knuffel)
  11. Martha:
    15 december 2016
    Wow wat een ervaringen, het is bijna onmogelijk om vanuit ons luxe Nederland hier een voorstelling van te maken. Mooi en levensecht op geschreven.
    Ik hoop dat jullie heerlijke ontspannen Kerstdagen hebben en een fantastische voortzetting van jullie reis in 2017 met weerzien van de moeders, liefs
  12. Jet:
    16 december 2016
    Lieve Femke en Jasper,
    Net alle 3 jullie boeiende reisverslagen nog eens uitgebreid achterelkaar gelezen.
    Het is toch niet te geloven wat jullie allemaal al hebben beleefd.
    Wat bijzonder dat jullie het leven van de lokale bevolking van zo dichtbij mogen meemaken, met zijn leuke maar ook hele schokkende kanten.
    Vooral die crematies en al dat kinderleed vind ik heftig.
    Ik wens jullie nog heel veel mooie ervaringen toe voor het vervolg van de reis.
    We zullen jullie missen aan de kersttafel, volgende week!
    Veel plezier en pas goed op elkaar!
    Liefs, Jet en Dick
  13. Marina:
    20 december 2016
    Wat een verhaal weer zeg! Kippenvel staat weer op mn armen.
    Gelukkig hebben jullie na al die narigheid ook weer hele leuke avondturen mee gemaakt.
    Ook al vind je het lastig om alles in een blog vast te leggen, lukt het je goed hoor. Ben benieuwd naar jullie volgende avontuur.... Groetjes Marina
    Alvast hele fijne kerstdagen en en heel mooi 2017!
  14. Wen Voooges:
    26 december 2016
    Geweldig wat jullie op die mooie reis allemaal meemaken.
    Ik lees de verslagen iedere keer weer met volle teugen.
    Wat een vieze, ongezonde steden daar in India. Wat leven wij dan toch in een LUXE! In deze tijd van het jaar, realiseer ik mij dat het meest.
    Jullie ook heel fijne tijd nog daar!! En vergeet niet te GENIETEN van alles
  15. Oma:
    30 december 2016
    Wat een geweldige reis maar kijk goed uit met eten en drinken ik mis jullie wel .ik wens jullie nog een fijne reis in het nieuwe Jaar Veel liefs en kussen van oma Coby .
  16. Emma van Zwieten:
    18 februari 2017
    Hallo Femke en Jasper
    Jullie kennen me niet maar ik ben een nicht van je moeder Femke
    Ik zag jullie blogs en heb ze gelezen wat geweldig wat jullie doen
    Geniet er nog van .