Vrijwilligerswerk in Oeganda
26 maart 2018 - Kampala, Oeganda
Hoi allemaal! Een update van mij uit Oeganda. Waar zal ik beginnen?
Ik kan niet ontkennen dat vooral de eerste week erg wennen was. Helaas in de eerste week al beroofd terwijl we stil stonden in de file toen het donker was. Dit was vervelend om mee te maken en ik voelde me al onveilig. Dat onveilige gevoel werd nu meer. Doordat er veel armoede is, is er ook veel criminaliteit. Ja die twee gaan hand in hand. Voor mij als meisje alleen voelt het niet altijd even veilig en moet ik ook erg op mijn hoede zijn, maar ik heb een twee weken geleden besloten dat ik toch wilde doorzetten! Het is natuurlijk heel makkelijk om dan alleen oog te hebben voor de negatieve kant van dit land maar het heeft ook zoveel moois. Ik ben blij dat ik ook daar mijn ogen voor heb geopend.
Ik verblijf in de hoofdstad Kampala bij een stel in huis. Kampala bestaat grotendeels uit sloppenwijken. Er is een druk straatleven waarbij van alles aan je voorbij gaat. Vooral in de avond begint alle handel op straat en overdag zie je overal kraampjes waar ze vers fruit verkopen. Zo kun je op de overvolle markten ook levende kippen kopen naast het heerlijke fruit. Als ik een beeld moet schetsen van Oeganda dan zie ik vooral kleurrijk geklede vrouwen langs de weg lopen met een zak graan op hun hoofd en een baby in een draagzak op hun rug. Overal hobbelige zandweggetjes en de uitlaatgassen en stoffen die je neus elke keer weer binnendringen. Het verkeer is een chaos en gaat kris kras door elkaar. Je hoort alleen maar getoeter en wat geschreeuw naar elkaar. Nee. Je bent je leven niet altijd zeker achterop een boda. Dit is dé nummer 1 motor en het meest voorkomende vervoersmiddel hier.
Lokale markt + het verkeer in Kampala
Ik ben begonnen in de hiv kliniek waar zwangere vrouwen of net bevallen vrouwen worden gecontroleerd. Zij zitten aan de medicatie voor hiv en hun baby wordt ook gecontroleerd. 1,4 miljoen mensen in Oeganda leven met hiv. 1,4 miljoen mensen op de in totaal 41,5 miljoen mensen die hier leven. Deze aantallen zijn trouwens naar schatting, want niet iedere baby wordt geregistreerd. In de dorpen kruizen ze op de huizen hoeveel mensen daar inwonen, dat tellen ze bij elkaar op en zo weet je ongeveer wat de populatie is. Best creatief en goed bedacht, toch?
Dankzij mijn lieve collega's heb ik veel speelgoed mee kunnen nemen voor straatkinderen. Met een gids ben ik de sloppenwijk in gegaan om dit uit te delen. Doordat de hygiëne ver te zoeken is en vele hiv geïnfecteerd zijn sterven er ook veel kinderen hier. Er is geen geld voor luiers, dus kindjes poepen en plassen overal. Zo verspreiden zich een hoop bacteriën en krijgen de kinderen veel binnen als ze zich wassen in het vervuilde water. Ik stond met mijn mond vol tanden te kijken naar het leven in de sloppenwijk. De kinderen zien er wel gelukkig uit. Ze maken zich nuttig door te spelen met oude lekke autobanden of bladeren van de bomen. Ook ben ik naar lokale dorpjes geweest om wat spullen uit te delen. Deze kinderen reageren weer heel anders, want zij hebben nog niet eerder een blank persoon gezien en weten niet wat ze kunnen doen met kleurboeken, potloden en stickers. Kun je het je voorstellen? Door het boek open te slaan en een zonnetje in te kleuren begrepen ze het doel van het kleurboek.
Lokale dorpjes in Oeganda + sloppenwijk in Kampala
Maar Oeganda heeft nog zoveel meer moois! En je moet natuurlijk op safari als je in Afrika bent. Wat is dat ongelooflijk gaaf! De natuur waar je eindeloos doorheen kan blijven rijden in een jeep en op zoek naar wilde dieren! Olifanten, giraffen, leeuwen, buffels, nijlpaarden en neushoorns. 'S avonds hoorde we ineens een hard geluid, stond daar een olifant voor het raam. Die heeft de hele nacht van de boom naast ons huisje gegeten haha. Fantastisch! Murchison falls is een prachtig national park en de grootste die Oeganda rijk is. De waterval is echt adembenemend met een mega grote regenboog!
Murchison falls
Vorig weekend heeft akaanafoundation (http://www.akaanafoundation.nl) een dag voor straatkinderen georganiseerd. Deze organisatie is opgezet door Wies uit Nederland en Ronnie uit Oeganda. Zoveel respect voor! Door middel van donaties en sponsoren halen zij geld op waardoor ze dit soort dagen kunnen organiseren. Op de 'street kids day' kunnen de kinderen die op straat leven een ochtend en middag plezier maken met vrijwilligers en elkaar. Er werd gedanst, gezongen, gebeden, hun kleding werd gerepareerd en doordat ze vaak geen schoenen hebben ontstaan er wonden op hun voeten die werden verzorgd. Ook was er schoon water waardoor ze hun kleding konden wassen. Ze kregen een bord vol eten met drinken en het allerbelangrijkste van deze dag blijft; dat ze zich weer kind voelen en even weg zijn uit de harde wereld. De liefde voelen! Het was echt een hele bijzondere dag om mee te maken en het streven is om dit elk weekend te organiseren. Toch voelde ik me schuldig en vervelend van binnen na zo'n dag. Ik ga naar huis om lekker te douchen en hun gaan weer terug de straat op om op zoek te gaan naar een slaapplek. Ik kan er erg over inzitten. Ik vind het niet eerlijk en het maakt me boos en verdrietig. Waarom zijn er zulke grote verschillen in de wereld? Door dit soort goede organisaties en de inzet van vele vrijwilligers kun je wel al verschil maken! Maar het blijft een eindeloze cirkel die lastig te doorbreken is.
Street kids day - akaanafoundation
Ik zie wel dat de kinderen elkaar steunen en liefde geven. Dat is prachtig en hopelijk blijven ze dat altijd doen! Ondanks de agressiviteit die ze hebben ontwikkeld door het straatleven. Moet je je voorstellen dat je moet stelen, zodat je van de doorverkochte telefoon 's avonds het eten voor je familie kan betalen? Het is erg genoeg dat er om die reden gestolen wordt.
Vorige week maandag ben ik begonnen in een weeshuis waar 40 kinderen verblijven en waarvan er 30 baby zijn! Oh ik kan mijn liefde niet op. Ze zijn zo lief en mooi allemaal. Veel zijn er gevonden op straat. De meest verschrikkelijke verhalen zitten er achter. Sommige zijn vermagerd en uitgedroogd in een put gevonden. In agape babies house zorgen ze 24-7 voor alle kinderen en geven ze hun een thuis. De kinderen zijn enorm dankbaar. Laatst zei een kindje; I am blessed. Why? Because I have food everyday. Nou ze heeft helemaal gelijk, want dat is niet van vanzelfsprekend! Het is een hele nieuwe ervaring om überhaupt met kinderen te werken. Als ik kleurboeken en potloden mee neem dan willen ze dit zo snel mogelijk pakken en eigenen. Ze kunnen lastig delen en weten niet hoe ze om moeten gaan met spullen die ze krijgen. Je wilt ze van alles geven en leren, maar dit moet je op een rustige manier aanpakken. Het is een grote uitdaging om met deze kinderen te werken, maar wel een hele leuke! Vele van de kids zijn al vier jaar oud maar kunnen nog geen één woord spreken of schrijven. Zij hebben meer persoonlijke aandacht nodig maar dat is er helaas niet. Enkel als er af en toe een vrijwilliger komt, is die ruimte daar. Dus who is next die hier komt helpen haha? Ze verdienen het allemaal, ze zijn zo lief. Vooral de wat jongere kindjes willen de hele dag knuffelen en staan continu met hun handjes omhoog of je ze wilt optillen. Oh ik ben gek op ze allemaal. En het liefst neem ik er één mee naar huis, maar ik krijg Jap nog niet zo ver. Helpen jullie mee?
Het alfabet leren lezen en schrijven
En zoals sommige van jullie al weten ben ik bezig met fotografie en kan ik me hier goed uitleven! Shout out naar de liefste Chantal Wijnands die voor mij een watermerk heeft gemaakt. Ik ben nu voor alle fotoshoots te boeken haha!
Bedankt voor het lezen lieve mensen. Het is een enorm harde leerschool om hier te zijn en ik ben blij dat ik het mag ervaren! Oeganda is bijzonder, ik denk dat heel Afrika bijzonder is. Deze tijd hier sluit ik straks lekker af op zanzibar, een eiland van Tanzania. Samen met Jap. Heel veel liefs en tot volgende maand. XOXO Femke
En weer een prachtig verhaal.
Zo ontzettend trots op jou...
Dikke kus Tante Wilma
Geweldig verhaal weer. Hou ons op de hoogte met je mooie plaatjes en verhaaltjes. Geniet ervan. Greatzs from Aalsmeer.
Wat ben je toch een doorzetter daar mag je enorm trots op zijn!😘😘
Leven in afrika heel veel succes daar en sterkte
Gr Theo van der Ham